DİZGİNLENEMEYEN BİR HAYAT ?

 

   Aylar olmuş yazmayalı. Yazmaya dair bir ışık bulamayalı. Ne büyük eksiklikmiş yazmamak ve ne büyük kötülükmüş ertelemek.  Öğreneceğiz dünü, bugüne yarını. Yenildiğimiz, yenilendiğimiz yerden devam edeceğiz. Bugün benim için çok farklı bir Dünya'nın başlangıcı. Farklı noktadan devam ediyorum hayat denen şu mecraya. Artık " https://www.twitch.tv/sirius6x " kanalında her akşam 20:00'da yayında olacağım. Herkesi beklerim.. 

    Reklamlarımız bittikten sonra fazla sözü uzatmadan sizleri sevdiğim bir dostumun İnsana dair eleştirisi ve ezgisiyle baş başa bırakıyorum...

IŞIK YARADAN TANIR

Nedir insanın hayattaki amacı? Bulmak mı, bulunmak mı? Sahi ne ister insan? Belki de hayata bu sorular zinciriyle bağlıyız ve her bulunan cevapta o zincir gevşiyor ve biz biraz daha özgürleşiyoruz dünya denen hapishanede…

İnsanın amacı bulurken bulunmaktır bence. Her insan içinde bir ışık ya da ateş taşır ve ister ki bir kandile kaynak olmak. İnsanoğlu bu zamana kadar ne kadar becerebilmiştir bilmiyorum. 

Işık yaradan sızar diye güzel bir söz vardır. Evet bizi biz yapan o yaralardır ama asıl önemli olan ise o yaradaki ışığı görebilmektedir. Sızan o ışıktır başka birinin kandilinin kaynağı. Utanmamalı ya da gocunmamalıyız yaralarımızdan. Bilmeliyiz ki o yaradan sızan ışık kaynaktır belki de birine. Biz insanlar sosyal varlıklarız ve her ne kadar çoğumuz kabul etmek isteme de birbirimize muhtacız. 

İnsan çok sonradan anlıyor, sorunun içindeki kaynakta olmadığını, çok geç farkediyoruz kandilin kendisinin bozuk olabileceğini.. Evet tüm suçu kendimize atarız, kendi ışığımızı ya da yaramızı suçlarız bunun için ama şu unutulmamalı ki biz ne kadar güçlü bir kaynak olsak bile bazı kandiller bozuk olabiliyor.

İnsanın amacı o ışık kaynağı ile doğru kandile kaynak olabilmek bana göre. Sonrasında ne mi oluyor, kandili bulan ışık etrafı aydınlattığı gibi dünyanın bir yerinde  parlamaya başlıyor… Doğru kandillere dek gelmek dilleğiyle….

İNSAN NE İSTER? 

İnsanoğlu... bir kelime neler hissettirebilir ya da nasıl tanımlanır, sadece bir kelime... kutsallığıyla göklere çıkarabilir, vefasızlığın çamurunda kaybolan, ama aynı zamanda da umudum ışığına yakan kandil... daha bir çok şey ile tanımlanabilir belki..

İnsan ne ister? Liste yapılsa bayağı kalabalık olacaktır. Çünkü isteriz biz doymak bilmeksizin isteriz. Belki araba, ev, para, mevki, makam.. ve daha bir sürü şey. Peki ne kadarını hak ederiz ya da mühim mi hak ediliş?

Bir insan dünyaya gözünü açtığından itibaren ister durur, her şeyin en iyisini ve en güzelini.  Olumsuz ve kötü hiçbir şey istemez, bunlar uzak olsun ister ve en sonunda hep mutlu olmak ister... Belki de bu hayatın amacıdır mutluluğu aramak. Doğarken elimizde garanti belgesiyle doğmayız, kimse bize her şeyin güzel ve olumlu olacağının garantisini vermedi , vermeyecekte.. Peki bizim bu kadar mutlu olmaktaki hak iddiamız neden? 

Evet belki amacımız mutluluğu aramak ama bulmanin da garantisi olmadan.

GENİŞ PENCERE 

Dünya koca bir soru işareti pazarı bana göre.. bir sürü soru duyarız yaşamımız boyunca ya da biz sorarız pazardaki herhangi bir tezgahtan soru işaretleri satın alıp. Ve bana öyle geliyor ki hayatımızı  bize sorulan sorular değil de bizim bu sorulara verdiğimiz cevaplar şekillendiriyor.

Her insan; elinde bir çekiçle doğar,  bizi diğer canlılardan ayıran en büyük nimet olan akıl denen güçlü bir çekiçle.. Ve biz insanların bu dünyada hayata, yaşama ve tüm kainata bakan birer pencereleri vardır, evet doğuştan herkesin küçükte olsa bir penceresi vardır. Biz daha sonra onu elimizdeki akıl denen çekiçle genişletiriz.

Hayatta karşılaştığımız, bize yöneltilen her bize sorulan  soru ya da bizim sordugumuz sorular, her sınav ile bir darbe indiririz o pencereye ve böyle böyle genişletiriz yaşama bakan penceremizi. 

Baktığımız pencereden türlü türlü şeyler görürüz yaşama dair. Mühim olan görmektir; herkes bakabilir ama çok azımız görebiliriz. İnsanlar görebilen insanlara hasret geçiriyor ömürlerini. Bir kuşun kanadını, birm meyvenin rengini belki bir gülün dikenini, bir bebeğin gülüşünü ve bir insanın göz yaşını.. Bakabildigimiz sürece degil gorebildigimiz surece insanız. Bakmaktan geçip görebilen insanlar olmak dileğiyle...

DİPNOT: Artık mümkün oldukça her cumartesi geceleri yazmaya devam edeceğim..